NİNO ROTA: SAHNE MÜZİĞİ VE BEYAZ PERDE ÜZERİNE

20. yy. bestecileri arasında genellikle yazdığı film müzikleri ile uluslar arası görünürlüğü öne çıkmış olan İtalyan besteci Nino Rota (1911-1979), sahne üzeri için konser ele alındığı zaman müzikal dünyası bütünüyle anlaşılır hale gelmektedir. 19.yy.’da opera sanatı, bestecilik ve performans bakımından toplumsal desteği zirvede geçirmiş fakat 20.yy.’da değişen dönüşen politik şartlar diğer formlara daha sık alan açarak bestecilerin adeta yeni bir eşiğin önüne taşınmalarını gerektirmiştir. II. Dünya Savaşı öncesi yetişip, üretim vermeye başlamış kuşak içerisinde Rota’nın, akademik kariyerinin yanı sıra sayısız yapıt geleneksel çizgisini müziği kariyerine paralel kurduğu görülmektedir. Bestecinin 20.yy. içerisindeki konumu, otoriteler açısından özellikle Orta Avrupa Amerika’da gelişmekte serpilmekte akımların gerisinde kalan, gelenekselci, Operası etkisinde, melodiye öncelik veren konumuyla çağı yakalayamayan tutuculukla eleştirilmiştir. Bu eleştirinin bestecinin üretkenliği üzerine etkisi olmadığı gibi kendi dilini oluştururken barok dönemden geç romantik döneme etkileşimde bulunduğu formlar, melodik yapılar kimi orkestrasyonlar çeşitli göndermelerde bulunurken bazen de müziğinin içinden unsurları yeniden yorumlayarak başka müziğine adapte etmesiyle biricik oluşturmuştur.